برآورد ریسک بدون در نظر گرفتن عوامل مرتبط و فقط با تمرکز بر روی چند سری معادلات، پیش بینی های غیرمعمولی را ایجاد می کند. در این مطالعه از اطلاعات یک صفحه بزرگ سری های زمانی و روشی جدید برای برآورد ریسک استفاده نمودیم. این برآورد با استفاده از بازده داده های روزانه سری زمانی 25 شاخص مختلف بورس اوراق بهادار تهران در بازه ده ساله از 1387 الی 1397 بر اساس یک مدل عاملی پویای تعمیم یافته (GDFM) انجام شد. ابتدا با استفاده از مدل عاملی پویای توسعه یافته توسط فورنی و همکاران نسبت به تعیین تعداد عوامل استاتیک و دینامیک مدل عاملی اقدام نموده و در ادامه نوسانات جزء مشترک سری های تحت مطالعه را با کمک نرم افزار MATLAB فیلتر نموده و به عنوان ریسک بورس اوراق بهادار تهران برآورد نمودیم. در ادامه از روش حداقل مربعات تعمیم یافته (GLS)، تأثیر ریسک های فیلتر شده را بر روی بازده شاخص کل بورس موردبررسی قراردادیم. نتایج نشان داد اگر چه ریسکهای برآورد شده از طریق فیلترینگ یک طرفه و فیلترینگ دوطرفه به صورت معنی داری تغییرات بازده شاخص کل بورس موردمطالعه را توضیح می دهند، اما ریسک برآورد شده از طریق فیلتر دوطرفه با استفاده از مدل عاملی پویای تعمیم یافته، تغییرات بازده را بسیار بهتر از فیلتر یک طرفه با استفاده از همان مدل توضیح می دهد.

هنگام اعمال قدرت بیشینه، کل نیروهای اعمال شده از طریق عضلات مشابه به طور دوطرفه کمتر از کل نیروهای اعمال شده از طریق همان عضلات به طور یکطرفه است. این پدیده نقصان دوطرفه نام دارد. هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر برنامه تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان در فلکشن آرنج بود. 50 مرد غیرورزشکار با میانگین سنی 57.21±91.1، وزن 22.72±31.14 کیلوگرم و قد 61.175±31.3 سانتی متر به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. این آزمودنی ها به طور تصادفی در یک گروه کنترل (10 نفری) و در یکی از چهار گروه تمرین با وزنه (10 نفری) قرار گرفتند که تمرین جلو بازو را به صورت 1) قدرتی یکطرفه، 2) قدرتی دوطرفه، 3) سرعتی یکطرفه یا 4) سرعتی دوطرفه انجام دادند. دو تمرین در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه قدرتی با شدت 80 تا 100 درصد یک تکرار بیشینه در سه نوبت 1 تا تکراری و گروه سرعتی با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه در چهار نوبت 10 تکراری تمرین کردند. گروه کنترل بدون تمرین در جلسات شرکت کردند. قبل و پس از اعمال برنامه های تمرینی، از گروه ها آزمون های قدرت کانسنتریک بیشینه فلکشن آرنج راست(RL1RM) ، آرنج چپ (LL1RM) و جفت آرنج (BL1RM) گرفته شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آمار استنباطی MANOVA و آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری P<0.05 نشان داد که بین تمرین قدرتی دوطرفه و یکطرفه، همچنین بین تمرین سرعتی دوطرفه و یکطرفه در متغیرهای قدرت عضلات فلکسور آرنج راست، چپ و جفت تفاوت معناداری وجود ندارد. دو گروه تمرین قدرتی در مقایسه با دو گروه تمرین سرعتی و هر چهار گروه تجربی نیز در مقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند. گروه های تمرینات دوطرفه در مقایسه با گروه های تمرینات یکطرفه و کنترل در تسهیل نقصان دوطرفه فلکشن آرنج عملکرد بهتری داشتند. بنابراین، برای جبران نقصان دوطرفه در ورزش هایی که با دو دست انجام می گیرد، اجرای تمرینات قدرتی و سرعتی با وزنه به صورت دوطرفه توصیه می شود.

در این مقاله، کنترل فعال جریان ارتعاشات ناشی از جریان سیلندر دایروی قرار گرفته در داخل کانالِ ایزوترمال توسط روش تزریق جریان جت، مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین اثر تزریق جریان بر انتقال حرارت داخل کانال نیز مورد بازبینی قرار گرفته است. برای این منظور، سه شیار بصورت متقارن در دیواره های بالایی و پایینی کانال در فواصل 0، 1 و 4 برابر قطر استوانه می باشد از سطح کناری سیلندر جایگذاری شده اند. نوآوری اصلی مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی روش ارائه شده بر حسب ارتفاع کانال می باشد. برای این منظور، 6 کانال با ارتفاع های 5/5، 6، 7، 8، 9 و 10 برابر قطر استوانه برای انجام شبیه سازی های تعامل جریان-سازه ای در نظر گرفته شده است. برای حل معادلات جریان و انرژی از روش حجم محدود استفاده شده است. برای کوپلینگ حرکت استوانه با میدان جریان از روش دینامیک شبکه استفاده شده است. نتایج عددی نشان می دهند که برای تمامی کانال ها با ارتفاع های مختلف، تزریق جت چه بصورت یکطرفه و چه دو طرفه، از شیار 3، اثری در جابجایی ندارد چراکه فاصله جت از سیلندر زیاد می باشد. با افزایش ارتفاع کانال می بایست، برای کاهش کامل نوسانات سیلندر، سرعت تزریق را افزایش داد. علت اصلی کاهش کامل ارتعاشات توسط روش تزریق جریان جت، در توقف روند ریزش گردابه ها دیده می شود.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

هدف: معرفی یک مورد اکتروپیون مادرزادی پلک های فوقانی و چگونگی درمان آن معرفی بیمار: نوزادی با اکتروپیون مادرزادی پلک های فوقانی هر دو طرف با علایم کراتوپاتی اکسپوژر دوطرفه به همراه شکاف کام و لب دوطرفه مراجعه و تحت پیوند تمام ضخامت پوست هر دو پلک بالا قرار گرفت. ضمن اصلاح وضعیت پلک ها، علایم اکسپوژر بهبود یافت. نتیجه گیری: اکتروپیون مادرزادی پلک ها ممکن است همراه با شکاف لب و کام باشد و پیوند تمام ضخامت پوست جهت اصلاح آن می تواند مورد استفاده قرار گیرد.